Blind tenis czyli niewidomi na korcie

Blind tenis to stosunkowo młody sport, który narodził się w Kawagoe w Japonii w 1984 roku. Jego prekursorem był niewidomy student Miyoshi Takei, który razem ze swoim nauczycielem wychowania fizycznego wpadł na pomysł, aby dostosować dyscyplinę, jaką jest tenis ziemny, do potrzeb osób niewidomych i słabowidzących.

Zasady tego sportu są niemal identyczne jak w tenisie ziemnym. Do gry używa się jednak specjalnej, produkowanej w Japonii udźwiękowionej piłki, która jest nieco większa i bardziej miękka od typowej piłki tenisowej. Podczas gry można ją odbić od ziemi trzy, dwa lub jeden raz – w zależności od stopnia niewidzenia tenisisty. Osoba całkowicie niewidoma ma prawo do trzech odbić, lepiej widzący - 2, a ci z niewielkimi wadami - do jednego.

Na turniejach linie kortu wyklejane są specjalną taśmą, tak by grający mógł pod stopami wyczuć, w której części kortu się znajduje. Punktacja jest taka sama jak w standardowym tenisie.

Nad wszystkim czuwa IBTA (International Blind Tennis Association), organizacja zajmująca się blind tenisem na arenie międzynarodowej. Polska dołączyła w 2015 roku i od tego czasu grono graczy stale się powiększa. W dniach 20-21 maja 2023 r. odbyły się w Toruniu IV Mistrzostwa Polski w Blind Tennisie.

Blind tenis jak każdy sport wpływa przede wszystkim na rozwój kondycji, ale osobom z niepełnosprawnością wzroku pomaga też w innych obszarach: w przełamywaniu lęku przestrzeni, w orientacji w terenie, w koncentracji na otaczającym świecie, na identyfikowaniu dźwięków, itp.

AK/mat. Pras.